Od Isliny CD Autumn

- A więc spisz mi to, co uznasz za słuszne i ważne. Zawrzyj w tym punkt o czasie zakażenia; co się stanie jeśli nie będzie się leczył,  jak długo chory przeżyje bez pomocy. - powiedziałam, zamykając książkę. Może Aiden dowiedział się czegoś pożyteczniejszego. Łapiąc pod pachę kilka z potrzebnych mi tekstów wstałam i zasunęłam krzesło, wywołując krótkie echo w sali. Zgrzyt niósł się przez chwilę. Dziewczyna przerzuciła na mnie swój wzrok. Ile ona właściwie miała lat? Czułam, że jest ode mnie młodsza, to z pewnością. Chyba jest jeszcze nastolatką. Dość dużo wie, jak na swój wiek. Przygryzłam wargę ze złości. Przestałam dopiero kiedy poczułam metaliczny posmak w ustach. Może Aed ma rację; może Christopher jest podłym człowiekiem. Z jednej strony pomógł mi, gdy byłam dzieckiem, z drugiej... Nie mogłam nigdy robić tego, czego chciałam. Już nigdy nie będę mogła, lata, które mogłam na to poświęcić minęły. - Do później. - mruknęłam w stronę Autumn, znikając gdzieś za jedną z wielu biblioteczek. Nie potrafię być mniej oschła, po prostu ludzie nie są sami z siebie mili. To niemożliwe.

~*~

Weszłam do pokoju nie bacząc czy przeszkodzę jego właścicielowi. Rzuciłam książki na twarde łóżko i podeszłam do mężczyzny, zaglądając mu przez ramię. Tonął w papierach.
- To plany Jasia? - spytałam, zakładając ręce za plecami i wyczekując jego reakcji.
Wziął głęboki wdech i zmusił się do odpowiedzi.
- Tak. Związane ze starą elektryką. - mruknął. Ach tak, pamiętam, kiedy z początku się tu przenieśliśmy bunkier posiadał dość duże zapasy energii. To były czasy kiedy jeszcze nie istniał Camelot-powierzchnia. Na zewnątrz znajdowały się jedynie solary i kilka tego typu rzeczy, które pamiętam jak przez mgłę. - Teraz szukam tych nowych, powstał już zarys działania, Jasper chciał to zrobić... Przed tym wszystkim. - jego ton głosu pozostawał inny, jednak już się do tego przyzwyczaiłam. W końcu chodzi tu o jego najbliższego przyjaciela. Ja od razu polubiłam blondyna, jednak... Nie mogłam przy nich być, opuściłam mój dom na całe jedenaście lat.
- Mam kilka książek. - rzuciłam żwawo, zmieniając temat. - Może dowiemy się więcej... - zarzuciłam oko na płonącej świecy, jednej z trzech położonych na biurku. Na miejscu brata planowałabym wszystko na zewnątrz, lepiej pracuje się przy świetle dziennym. Tak tylko można popsuć sobie wzrok... I mówię to ja, ta która czytała kilka podręczników czy innych ksiąg w blasku ognia. - W bibliotece spotkałam Autumn... Tę wiecznie miłą. - mruknęłam pod nosem, łapiąc w dłoń jedną z kartek.
- Dlaczego nie dogadujesz się z osobami otwartymi i pełnymi pasji? - powiedział, spoglądając na mnie - W Cryton też cie irytowałem.
- Dopóki nie zrozumiałam, że jesteś dnem pod względem empatii i relacji międzyludzkich. - posłałam mu krzywe spojrzenie, jednak najbardziej zirytował mnie następną wypowiedzią.
- Ale ty jesteś moim przeciwieństwem. Uroczą, miłą kruszynką.
- Mam dwadzieścia-dwa lata, nie jedenaście. - warknęłam. - Wracając, zaoferowała pomoc. - przypomniałam sobie, że jeszcze nie doszłam do sedna.  - Opisze mi trochę lepiej ten temat...
- Teraz to chyba nic nie da. - zmarkotniał. - Jasper... Ugh, trzeba powiedzieć jego siostrze.
Cisza.
- Chyba nie każesz mi tego zrobić? - nadal zero kontaktu. - Aiden. - warknęłam. No tak.. W sumie to do niego podobne. Pusty w środku, a jednak nie będzie potrafił pokazać się małej blondynce z uśmiechem na twarzy jak godny manipulator. - Okey, zrobię to..
- Dziękuję. - przeciągnęłam się, rzucając notatkę na biurko. - Jeszcze jedno. Wiesz, że jestem teraz zajęty... Pewnymi sprawami. - przyjął poważny ton głosu. Fakt... - Słyszałaś co mówił Carl?
- O jakimś chłystku kręcącym się obok Jugheada? Niestety. Czyli to prawda? - kiwnął głową. - Więc porozmawiam z Ronniem, aby pilnował swojego podopiecznego, a następnie udam się do Sophie.
Rzucił mi tylko pożegnalne spojrzenie. Dzisiejszego dnia znowu czeka mnie dużo biegania po osadzie. Jeśli znajdę czas na drzemkę, z pewnością go psiakrew wykorzystam.


<Autumn?>